● Dogville بیش‌تر از آن‌که به اثری سینمایی شبیه باشد، اثری تئاتری‌ست. چندپرده‌ای و روایت‌گونه است، گفت‌وگوها دقیق‌اند و توجه به نور، صدا و حالات چهره‌ها بسیار مهم است. تمام فیلم مانند تئاتر بر روی سن اجرا می‌شود. در حالی که این می‌تواند موجب کسل شدن بیننده شود و نقطه ضعف این فیلم سه‌ساعته باشد، به نظرم یکی از نقاط قوت فیلم همین محیط کوچک و ساده‌اش است. برخلاف فیلم‌های معمول، فضای ساده و کوچک این فیلم توجه بیننده را به‌طور کامل به داستان و گفت‌وگوهایش معطوف می‌کند. شاید اگر این داستان را به سبک فیلم‌های معمولی می‌ساختند، جذابیت چندانی نداشت.

فیلم اشاره‌هایی دارد به آمریکا و روش زندگی آمریکایی از جمله این‌که انحطاط اخلاقی ساکنان ده از چهارم جولای آغاز می‌شود که روز استقلال و تشکیل کشور آمریکاست. نشان می‌دهد که چطور یک جمع ساده‌تر از یک فرد فاسد می‌شود تا آن‌جا که دیگر رفتار انسانی هم قیمت دارد. سؤال‌های زیادی را نیز در مورد آزادی انتخاب مطرح می‌کند و این‌که چقدر آدم‌ها را باید مسؤول رفتارهاشان دانست. چقدر باید گذشت داشت و بخشید؟ و این‌که آیا این گذشت مظلوم نیست که موجب ظلم ظالم می‌شود؟

حتماً ببینیدش. بسیار دیدنی‌ست.
□ نوشته شده در ساعت 3:55 PM توسط ايمان